- qaçaraq
- [قاچاراق]1. بدو2. در حال دویدن3. دوان
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
qaçaraq — z. Qaça qaça, yüyürəyüyürə; tez tez, tez. Qaçaraq gəlmək. – <Xədicə> bərabərimə yetişincə çəpərin arxasından iki əlləri ilə boynumu qucaqlayıb qaçaraq gözdən qeyb oldu. S. H.. ◊ Qaçarağa salmaq – qaçırtmaq, qaçmağa məcbur etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaç-yort — (Cəlilabad) qaçaraq, qaçaqaça. – Tələsirdim, qaç yort gəldim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
öhrəm — I (Göyçay) yorğa. – Nə öhrəm atdı! II (Cəbrayıl) qaçaraq, çaparaq, tez, cəld. – Öhrəm qayıtdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
girizan — f. 1) qaçan; 2) qaçaraq, qaça qaça … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gürizan — f. 1) qaçan; 2) qaça qaça, qaçaraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vəhşiyanə — ə. və f. 1)vəhşi kimi; vəhşicəsinə; 2) hürküb qaçaraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ana-bala — is. Ana ilə oğlu və ya qızı. Səməd getdi. Ana bala baş başa verib ağlaşdılar. B. T.. Taxt üstündə anabala oturublar yanaşı. Ə. Cəm.. // Heyvanlar haqqında. Qoyunlar sağılıb qurtardıqdan sonra ağılın ağzını açarkən ana bala mələşə mələşə qaçaraq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəst — is. <fars.> tar. İranda hökumətin təqibindən və ya dini təqibdən qaçıb xarici səfarətxanalara və ya ziyarətxanalara pənah aparan şəxsin daldalandığı yer, sığnaq. Burada da, Təbrizdə olduğu kimi, bəst vardır. M. S. O.. Hacı Mirzə Əhməd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti